« Η χαρά του μάστορα»

    Όταν τις προάλλες μιλούσαμε για τις  λακκούβες της Θήβας δεν είχαμε στο μυαλό μας αυτό που συμβαίνει στην οδό Ζεγγίνη, στο δρόμο που ενώνει τη δημοτική βιβλιοθήκη με τη λαϊκή αγορά. Ο δρόμος αυτός είναι στρωμένος- τρόπος του λέγειν στρωμένος- με κυβόλιθους. Όπως μας ανέφεραν περίοικοι έχουν φύγει εδώ και κάτι μήνες οι κυβόλιθοι και ο δρόμος είναι, σχεδόν, απροσπέλαστος. Το απόθεμα στο Δήμο είναι για τέτοιες περιπτώσεις και όχι για να «εξυπηρετούνται» τα πεζοδρόμια έξω από τα σπίτια των ημετέρων.

      «Οδός της  χαράς του μάστορα» θα μπορούσε να μετονομαστεί η οδός. Δε μπορεί να περάσει αυτοκίνητο από την… τάφρο αν δε στραβώσει η ζάντα, δε σκάσει το λάστιχο και δε βρει από κάτω.

    Πολλές μικρές παρεμβάσεις σαν αυτή που αναφέρουμε ή σαν το γηπεδάκι του Αγίου Νικολάου ή σαν τον καθημερινό καθαρισμό της κεντρικής- και μοναδικής;- παιδικής χαράς κάνουν την πόλη ανθρώπινη. «Δε θέλει κόπο. Θέλει τρόπο», που λέει και ο ποιητής.